باستان شناس آینده



به نام او

 

به این می اندیشم در کدامین سال و کدامین ماه و کدامین هفته و کدامین روز و کدامین ساعت و کدامین ثانیه قلب من از حرکت باز خواهد ایستاد و در کجا در میانه راه زندگی من دیگر نخواهم بود  و زندگی بعد من همچنان جریان خواهد داشت زندگی هرگز و برای هیچکس باز نخواهد ایستاد.

 

سالها خواهد گذشت از زمانی که من نیستم و البته این راهی هست که بقیه هم خواهند رفت و هیچکاری نمیشه کرد و هیچکس از زندگی زنده بیرون نخواهد رفت ولی میتوان با کارهای بازهم بعد لحظه ایستا زنده بود و در قلب و ذهن مردمان زندگی کرد به شرط اینکه امروز که میتوانیم کاری کنیم و اثری از خود باقی بزاریم که ایندگان در میان روزمرگی هایشان یادی هم از ما کنند هرکس به نحوی و شکلی که میتواند خود را برای ایندگان زنده نگه دارد

 

پایان.


تبلیغات

آخرین مطالب

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها

رسانه نایت مووی آموزش بورس بصورت رایگان اتاق فکر روانشناسی حانیه صمانی نونگارپردازش تلبین خاطرات من ☆☆تــــــــــلنگُرتـــــفـــــکّــــــــــر☆☆ پراکنده گویی های روزمره اتاق سلامتی و زندگی کلینیک پوست و مو